Truckster Award 2005

Dit is een ode aan mijn Truckster. Ik ken Karolien toch al een jaar of vier of vijf en in die tijd is ze mijn beste vriendin geworden. Het feit dat ik maar één echte vriendin heb, doet geen afbreuk aan die status.

Karolien is ontzettend snoezig, lief, attent, actief en open, maar soms ook wel eens kregelig, wanhopig of ambetant. En irritant aanhankelijk wanneer ze teveel gedronken heeft ("blijf van mij af, mens!")...

Bovenal is ze nog niet van 't straat (begrijpe wie het begrijpe kan), waardoor ons pact mooi intact blijft. Zij en ik hebben afgesproken dat we pas echt gaan wanhopen als de ander een lief vindt. De ideale oplossing is natuurlijk dat we samen iemand vinden. Of dat we een alternatieve relatievorm met vier personen uitproberen, maar dat lijkt uitgesloten.

Ik moet bekennen dat mijn eerste indruk van Karolien, jaren geleden, niet bepaald positief was. Haar schijnbaar puberaal gedrag (K3?!) leek genoeg om afstotingsverschijnselen te veroorzaken. Maar goed, via ik-weet-al-niet-meer-wie kwamen we toch geregeld met elkaar in contact. Het vriendenclubje waar we allebei in terecht kwamen houdt nog steeds stand, met natuurlijk hier en daar een afvaller.

Karo houdt trouwens nog altijd van K3. Onlangs identificeerde ze zich zelfs zodanig met één van de drie poppen dat ze droomde over een relatie met Gert Verhulst. Of ze in haar droom samen op de moto zaten of naar de maan gingen, weet ik niet.

Dit soort schrijfsels moet natuurlijk melig eindigen. Truckster, ik hoop dat we nog heel lang vrienden zullen blijven, dat je later mijn soa-onderzoeken zult doen, en dat we vibitips zullen kunnen uitwisselen. En dat ik je niet meer zo lang zal moeten missen, zoals nu...