Een mens wordt zo gewoon aan emoties in de media, maar soms kan iets me toch nog raken. Vandaag las ik Het Nieuwsblad tijdens de lunchpauze. Tussen alle oorlogs- en geweldsberichten stond onderstaand bericht van een moeder voor haar verdwenen of gestorven zoon. Het is voor mij een uiting van wanhoop, verdriet en vooral liefde. Konden meer mensen hun gevoelens maar zo uiten...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten