Het goede spoor

Moest er een gevoelsbarometer bestaan, dan zou de mijne nu naar opklaringen wijzen. Eerder schreef ik al over gepieker en twijfels over relaties en mijn verwachtingen daarover. Ik voel me nu bevestigd in mijn verwachtingen van vroeger, al besef ik nu dat er ook 'werkpuntjes' zijn.

"Als jij het me zou gevraagd hebben, dan had ik anders geen nee gezegd." Daarmee was het allemaal begonnen. Het was een leuke, verstandige en aantrekkelijke jongen, maar ik voelde geen verliefdheid. Ik wou eerlijk zijn tegen mezelf en die andere, dus begon ik aan wat in mijn ogen een afwijzingsgesprek zou worden.

Toen bleek dat het allemaal een misverstand was, zei hij dat hij het opmerkelijk vond dat ik hem zou afgewezen hebben, moest hij toch op mij verliefd zijn geweest. Kun je nog volgen? Hij voegde daaraan toe dat hij mij niet zou afgewezen hebben als ik verliefd op hem was geweest. Maar hij was niet verliefd.

Het geciteerde zinnetje hierboven zette een heel vervelende gedachtegang in werking. Moest ik dan ook maar 'eens proberen'? Ook al was er nog geen verliefdheid, misschien komt dat later wel? Maar dat ging in tegen hoe ik tot dan toe met relaties was omgegaan. Het maakte me erg neerslachtig, onzeker, zelfs een beetje wanhopig. Is een aantrekkelijke partner waar je wel iets maar niet 'alles' voor voelt beter dan helemaal geen lief?

Iemand die ik erg vertrouw bevestigde vorige week mijn vorige aanpak. "Don't go for anything less", zei hij. En hij heeft gelijk. Ik verdien beter dan iemands verovering of redder-in-nood te zijn. En andere mensen verdienen beter dan mijn experiment of oppepmiddel te zijn.

Nog iemand anders vroeg zich wel af of ik me niet te gesloten opstel. Dat gesprek kwam er naar aanleiding van een date die mislukte nog voor ze plaatsvond. En daar zit ook wel iets in. Iedereen draagt wel een masker, maar dat van mij blijft misschien zo vaak voor mijn gezicht hangen dat ik me er wat te goed bij ga voelen. Da's iets om op te letten. Want als mensen je niet kunnen zien zoals je bent, kunnen ze ook moeilijk voelen of het kan klikken. Al bij al zit ik toch op het goede spoor nu.

Misschien moet ik het voorbeeld van sommige van mijn vrienden volgen en me ongelofelijk bezatten tijdens het uitgaan. Maar dan wil ik wel al hun fototoestellen confisceren voor ik een druppel alcohol aanraak...

Op het Kaderweekend van WJNH was trouwens een knappe gast die zo'n beetje in dezelfde categorie als die andere valt. Dat beseffen gaf me veel inzicht in wat voor mij de prioriteiten in een relatie zijn. Het leven geeft je soms op een vreemde manier een duwtje in de rug.