Moederliefde, moederleed

Een mens wordt zo gewoon aan emoties in de media, maar soms kan iets me toch nog raken. Vandaag las ik Het Nieuwsblad tijdens de lunchpauze. Tussen alle oorlogs- en geweldsberichten stond onderstaand bericht van een moeder voor haar verdwenen of gestorven zoon. Het is voor mij een uiting van wanhoop, verdriet en vooral liefde. Konden meer mensen hun gevoelens maar zo uiten...

Bio = betalen

Ik trok gisteren na het werk naar Het Natuurhuis, een winkel met biologische voeding en natuurproducten in het centrum van de stad. Mijn plan was om enkel iets te gaan halen tegen de herpesblaasjes op mijn neus (dammit!), maar uiteindelijk kwam het eindbedrag van mijn ticketje op 44 euro uit. Da's niet zo moeilijk wanneer je nog kattenklauw koopt voor een verhoogde weerstand (10 euro), twee flessen biologische wijn (12 euro) en brood, beleg, koffie en wat fruit. En zeg niet zomaar beleg tegen pompoencurry, aspergesla en kaas met boterkruiden...

Ik heb geprobeerd mijn portemonnee te troosten met de gedachte dat ik gezonder eten heb gekocht en het kapitalisme een hak heb gezet. Mijn portemonnee was het niet met mij eens.

De (overigens best knappe) plaatselijke specialist in natuurproducten raadde me Erpesan aan, een vloeistof die ik nu geregeld op de blaasjes moet deppen. Hij had er zelf ook vaak last van, zei hij met enige sympathie voor mijn cosmetisch benarde situatie. Had hij maar sympathie voor andere benarde situaties... *droomt zachtjes weg*

Toevoeging 9/6: Erpesan is een aanrader voor iedereen die al eens met koortsblaasjes te maken krijgt. De blaasjes zijn bij na twee dagen al helemaal opgedroogd, terwijl ze normaal gezien eerst opzwellen en soms zelfs eventjes etteren. Oké, het ziet er niet uit, maar ik zal er tenminste een paar dagen vroeger van af zijn dan gewoonlijk. Oh ja, mijn excuses voor al wie dit leest tijdens het verorberen van een maaltijd, bijvoorbeeld vis in botersaus. *kuch*