Welkom op tram 5!

Nee, ik ben er geen vijftig geworden. Maar ik heb net op de redactie gehoord dat er vanaf maart een nieuwe tramlijn bijkomt in Antwerpen. Tram 5 zal rijden van het Wim Saerensplein (de eindhalte van tram 12 in Deurne) via het Sportpaleis en de premetro naar Linkeroever. Ik kan alvast iemand die daar niet treurig om zal zijn. Nietwaar, Karolien? :D

Hoe meer openbaar vervoer, hoe beter. In dit geval wordt de lijn toegevoegd om lijn 3 te ontlasten. Als er iets te doen is in het Sportpaleis, dan zit de tram tsjokvol met K3-, Clouseau- of andere fans. Een extra lijn is dan geen slecht idee. Ook in de toekomst komen er nog tramlijnen bij of worden de bestaande verlengd. Waarvoor dank, Vlaamse overheid. Maar daarover ga ik je niet lastigvallen, beste lezer. Lees er De(n) Antwerpenaar maar op na als je er meer over wil weten...

Grote mond = klein kapsel

Punky Funky heet het. Wie mij sinds vorige week donderdag al zag, heeft kennis gemaakt met het harige dieptepunt dat mijn nieuw kapsel is. Toen ik tegen de kapper zei dat hij mocht doen wat hij wou (behalve kleuren), had ik nooit verwacht dat dat zo'n shockerende gevolgen zou hebben. Zijn vraag, halverwege de knipbeurt, of ik toch wel niet op een kantoor of een bank werkte, had toch al een belletje moeten doen rinkelen. Helaas.

Terwijl ik in de kappersstoel zat, veranderde de spanning van een onbekend kapsel in aantocht plotsslags in wat ik gewoonlijk voel tijdens een goed gemaakte horrofilm: doodsangst. Zet hij daar nu echt horizontale strepen in mijn haar met die tondeuse? Help!

De volgende momenten overwoog ik om toch maar te vragen om het een beetje minder extreem te maken, maar uiteindelijk bleek ik daar te trots voor te zijn. Ik had tenslotte met een grote mond gezegd dat hij maar op mocht doen. En daar draag ik nu nog minstens een paar weken de gevolgen van. Volgens de kapper was het de volgende stap na de Sharky, mijn vorig kapsel. Volgens mij heeft hij een paar stappen overgeslaan.

Ik denk niet dat ik ooit eerder al eens schrik had om naar het werk te gaan. Eventjes doorbijten onder de grapjes van de directe collega's en ik kon de opmerkingen van alle ander werkvolk aan. Pfioe! Sommigen vonden het zelfs best leuk.

Als ik over dit haardebacle doordenk, vind ik het in zekere zin een boost voor mijn zelfvertrouwen. Ok, ik ga waarschijnlijk een tijdje niet meer alleen op café of zo, want daarvoor schaam ik me momenteel nog te veel voor mijn harig kunstwerk. Maar als ik me dan toch onvermijdelijk in het openbaar begeef, dan kan ik maar beter trots en zelfzekerheid uitstralen, nietwaar? Want zeg nu zelf, een punker die mensen niet in de ogen durft te kijken, da's toch gewoon een watjesachtige wannabe?

You are a Social Liberal (63% permissive) and an... Economic Liberal (11% permissive) You are best described as a: Socialist Link: The Politics Test on Ok Cupid

Overal een beetje verhuizen

Een nieuw appartement, een nieuwe werkplek (geen nieuwe job, mind you) en nu dus ook een nieuwe blog. Deze leek wat meer mogelijkheden te hebben en ze is ook soberder dan die op MSN.

Een tijdje geleden had ik twee Amerikanen op bezoek die ik kende via een rollenspel op het internet. Tijdens een van de vele gesprekken hadden we het over blogs. Philip vond dat die voor labiele mensen waren, om eens goed hun hart te luchten. Mijn antwoord was dat zo'n blogs wel bestaan, maar dat er ook heel wat leuke zijn. Ik zou van deze blog ook graag een leuke maken, maar er moet ook plaats zijn voor ernstiger dingen.

Zoals een melding van het feit dat het weer wat beter gaat met mij. Midden en eind augustus waren maar zo zo, met een gevoel van doelloosheid en onzekerheid. Ik heb wel vaker van die periodes, maar meestal duren ze niet zo lang. Deze is eigenlijk begonnen met de komst van een deurwaarder naar mijn nieuw appartement, waarover je meer leest op mijn MSN Space.

Ik was niet meer zeker of het nog wel een goed idee was om te verhuizen. Hoewel ik daar van overtuigd was toen ik de beslissing nam. Maar goed, uiteindelijk is alles goed afgelopen. Mama en ik gaan weer met mekaar om zoals vroeger, al valt nog af te wachten hoe het zal evolueren. Ik heb haar wat hard aangepakt de laatste tijd, waarvoor ik me intussen verontschuldigd heb.

Staan nu op het to-dolijstje: verder opruimen en plastic zakken uitladen, het onthaaldraaiboek voor EV aanpassen, de minicursus van morgenavond voorbereiden, de teambuilding van 18 september voorbereiden (ik heb al een paar ideeën, waarvan sommige helaas te duur), een pc in orde brengen, een house warming party plannen, etc. Vooral dat laatste is iets waar ik naar uitkijk...

Tot slot nog dit: ligt het aan mij, of zijn er ongelofelijk veel knappe gasten in't stad de laatste tijd?