Een nieuw appartement, een nieuwe werkplek (geen nieuwe job, mind you) en nu dus ook een nieuwe blog. Deze leek wat meer mogelijkheden te hebben en ze is ook soberder dan die op MSN.
Een tijdje geleden had ik twee Amerikanen op bezoek die ik kende via een rollenspel op het internet. Tijdens een van de vele gesprekken hadden we het over blogs. Philip vond dat die voor labiele mensen waren, om eens goed hun hart te luchten. Mijn antwoord was dat zo'n blogs wel bestaan, maar dat er ook heel wat leuke zijn. Ik zou van deze blog ook graag een leuke maken, maar er moet ook plaats zijn voor ernstiger dingen.
Zoals een melding van het feit dat het weer wat beter gaat met mij. Midden en eind augustus waren maar zo zo, met een gevoel van doelloosheid en onzekerheid. Ik heb wel vaker van die periodes, maar meestal duren ze niet zo lang. Deze is eigenlijk begonnen met de komst van een deurwaarder naar mijn nieuw appartement, waarover je meer leest op mijn MSN Space.
Ik was niet meer zeker of het nog wel een goed idee was om te verhuizen. Hoewel ik daar van overtuigd was toen ik de beslissing nam. Maar goed, uiteindelijk is alles goed afgelopen. Mama en ik gaan weer met mekaar om zoals vroeger, al valt nog af te wachten hoe het zal evolueren. Ik heb haar wat hard aangepakt de laatste tijd, waarvoor ik me intussen verontschuldigd heb.
Staan nu op het to-dolijstje: verder opruimen en plastic zakken uitladen, het onthaaldraaiboek voor EV aanpassen, de minicursus van morgenavond voorbereiden, de teambuilding van 18 september voorbereiden (ik heb al een paar ideeën, waarvan sommige helaas te duur), een pc in orde brengen, een house warming party plannen, etc. Vooral dat laatste is iets waar ik naar uitkijk...
Tot slot nog dit: ligt het aan mij, of zijn er ongelofelijk veel knappe gasten in't stad de laatste tijd?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten