"Dit was gewoon de meest subtiele manier", zei hij met een zachte glimlach. Er zat meer achter die glimlach dan op het eerste gezicht het geval leek. Hij had voor de Stuurgroepvergadering al met verschillende mensen gesproken over zijn opvolging. Zijn medebestuurders en de coördinatoren mochten van niks weten. Subtiel is het misschien wel in de zin van sluw en geniepig, maar correct is het allesbehalve.
Ik word niet vaak kwaad, dat zullen velen kunnen beamen. Maar gisteravond knakte er toch iets in mij, waardoor ik zelfs even mijn stem verheven heb. Maar goed, ik heb er geen slaap om gelaten. Ik troost me met de gedachte dat hij ooit wel iets zal leren uit wat hij heeft gedaan. In dit leven of in een volgend. You gotta love karma, especially when it's someone else's.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hmmmm, we hebben weer iets gemist precies :)
ocharm, en je dag was al niet zo fantastisch *knuffel*
Een reactie posten